Häre unn Haabschde

Die „Häre“, so honn unser Allde zem Adel gesaad, wo iwwer se die Herrsch hatt unn däne se geheert harre als Leibajene hunnerde vunn Johr. Awwer wie dann die Franzose kame in de Sibbzehhunnerdneinzicher muusde die Häre horrdich zusiehn, dass se Land gewinne, wenn se ihr Kepp behalle wollde. Wenn se geschnabbt wor sinn – jeerefalls uff hie de Seit vumm Rhein -, dann sinn se no Barries geschaffd wor unn honn vumm Mussjeh Gijoteng seine neimoorisch Maschien de Kobb abgehaggt kriet. Heidsedaachs mäne ma mit Häre jo eer die Boliddigger (aach wenn die selwer noch Häre iwwer sich honn). Die „Haabschde“ degäe, das kenne die uffem Amt orre im Gemänerood sinn bis enunner bei die im Vorstand vunn de Veeine, alles Haabschde. Ob se awwer wierglich Haabschde sinn orre sich nure selwer so siehn, wenn se mo gewählt sinn, orre ob die Leit se so siehn, weil se sich alsemo so uffspiele unn deswäe Haabschde zu en saan, is alles meechlich.